همنورد کیست؟
- نوشته شده توسط خلیلی
- دسته: مطالب
در فرهنگ لغت فارسی همنورد به معنای دو یا چند نفر که با هم مسیری را طی کنند آمده است و همین طور همسفر ولی در ادبیات کوهنوردی ، همنورد بسیار فراتر از این معناست و مفهوم عمیق تری دارد و به توصیف دکتر میر جلال الدین کزازی نزدیکتر است که می نویسد: همنورد به معنای همراه و هم پوی است.
واژه ی همراهی ، به بودن افراد در تمام شرایط اشاره دارد.
همنورد کسی است که فراز و نشیب های مسیر کوهستان را در کنارت در می نوردد. فارغ از این که جنسیتش چیست و جنسیتت چیست در مواقع نیاز به یاری تو می آید . وقتی خطری تو را تهدید می کند گویی زندگی عزیزترین عزیزانش تهدید شده ، به هر شکل که بتواند سعی می کند خطر را از تو دور کند.
در سطح فنی بالاتر از او باشی یا پایینتر برایش تفاوتی نمی کند او برایت احترام قائل است .در طول مسیر ، آموخته هایش را بدون چشمداشت به تو می آموزد. ویژگی بسیار بارز همنورد ، امن بودن اوست . خیالت از جانب او راحت است و می دانی آسیبی از جانب او متوجه تو نیست .
اصول علمی حضور کودکان در ارتفاع
- نوشته شده توسط خلیلی
- دسته: مطالب
بردن کودکان به ارتفاع و در معرض خطر ارتفاع زدگی قرار دادن آنها به هیچ عنوان کار درست و ایمنی نیست و میتواند بخصوص در سنین زیر 6 سال عواقب جدی به همراه داشته باشد.
زیرا علائم ارتفاع زدگی در کودکان مانند بزرگسالان به خوبی قابل تشخیص نیست، ٬سیستم های دفاعی بدن کودکان به اندازه کافی و مانند بزرگسالان تکامل یافته نیستند، ضمن اینکه درمان بسیار سخت تر و حساس تر است.
لذا بردن یک کودک سه ساله به ارتفاع بالای 2500 نباید انجام شود بخصوص برای کودکانی که در ارتفاعات پایین تر زندگی می کنند و با استفاده از خودرو یا تله کابین به سرعت(طی چند ساعت و و نه چند روز و یا ساعتها) به این ارتفاعات آورده می شوند.
لذا وجود جاده تا پناهگاه در سبلان مشکل را بدتر می کند زیرا افزایش ارتفاع با سرعت انجام می شود و خطر ارتفاع زدگی را با از بین بردن فرصت تطابق بدن بیشتر می کند.
استفاده از هر دارویی جهت پیشگیری از ارتفاع زدگی در اطفال ممنوع است بجز در موارد خاص و اجتناب ناپذیر با نظر پزشک و تعیین دوز مناسب که نظارت پزشک نیز عوارض قابل پیش بینی و غیر قابل پیش بینی دارو را از بین نمی برد.
درد های ساق پا بخصوص حین پیاده روی و کوهنوردی بی دلیل نیست !
- نوشته شده توسط خلیلی
- دسته: مطالب
در ساق پاها عضله ایی بنام آنتریور تیبیالیس (anterior tibialis) وجود دارد که بزرگترین عضله ی ساق پاست که کار اصلی آن تسهیل خم و راست کردن پا و انگشتان پاها است در نتیجه هر گونه آسیب و فشار و کشش بیش از حد وارد شده به این عضله ساق پا باعث بروز درد در مچ پاها ، اختلال در پیاده روی و دویدن و بالا پایین رفتن پله ها می شود.
?علائم آسیب جدی به عضله آنتریور تیبیالیس:
۱.درد شدید در انگشت شصت پاها
۲.درد شدید در‌مچ پاها و ساق پاها
۳.التهاب در مچ پاها
۴.ضعف مچ پاها
۵.افتادگی پاها به صورتی غیر طبیعی
۶. درد جلوی ساق پا
?علت ایجاد درد و التهاب در عضله ی آنتریور تیبیالیس:
?۱.پیاده روی طولانی و دویدن در سطح ناصاف و غیر مسطح و تردمیل
پیش به سوی آرامش!
- نوشته شده توسط خلیلی
- دسته: مطالب
كوهنوردان عموماً افرادی خوش اخلاق و شاداب و مهربان هستند، زیرا مسمومیت ناشی از هوای آلوده شهر با تنفس عمیق هوای كوهستان، از خون زایل می‌شود وتمام سلول‌های بدن با جریان سریع خون پر اكسیژن، شسته و شاداب شده مضافآ موجب رفع رخوت و سستی از جسم و روح می‌گردد.
در حین كوهنوردی هورمون‌هایی مانند آندروفین‌ها و سروتونین‌در خون افزایش یافته و با اثرات ضد درد خود قادرند در فرد كوهنورد نشاط و نیرو ایجاد كنند.
كوهنوردی منظم و مرتب آندورفین‌ها را كه باعث احساسات مثبت دربدن می‌شود در خون وارد می‌كند. این ماده خاصیت آرام بخشی دارد.
كوهنوردی‌های طولانی مدت و مداوم موجب تحریك مغز برای تولید هورمن‌هایی به نام آندورفین می‌شود و موجب قطع درد و ایجاد حالت شادابی درافراد می‌گردند و به او كمك می‌كند تا خود را از تنش‌ها و نگرانی‌ها و اضطراب‌ها رها سازد.
انجام كوهنوردی آرام و طولانی به طور منظم ومرتب در پایان هرهفته میتواند درعرض چندهفته حال شما را بسیار بهبود بخشد. گاهی مواقع حتی نگاه كوتاهی به طبیعت (كوهستان، جنگل، باغ) فشار زندگی روزمره را در وجود شما از بین می‌برد.
در یك مقاله در نشریه بین‌المللی ایك‌تایمز (مورخ 24 سپتامبر2010) بیان شد كه تحقیقات نشان می‌دهد صحنه‌های آرام‌بخش، از طریق ایجاد تغییراتی در جریان و گردش خون، موجب آرامش در مغز می‌شوند. عبور از ارتفاعات و صعود از صخره‌ها به قلل مرتفع، دیواره‌های سنگی و كوه‌های پربرف و یخ، موجب خونسردی و مهارت و همچنین نرمش و سرعت انجام در كارهای معمول زندگی می‌شود و از خمودگی و افسردگی و پیری زودرس، جلوگیری می‌كند. به‌علاوه قدم زدن در میان گُل‌ها، لاله‌ها و سبزه‌های خوش بو، مشاهده پرندگان و جانداران ظریف و زیبا و تماشای مناظر دیدنی و دست نخورده طبیعی، باعث آرامش روح انسان می‌گردد.
